-
1 sequax
sĕquax, ācis, adj. [sequor], following or seeking after, pursuing, sequacious ( poet.; a favorite word of Vergil).I.Lit.:B.Medea,
Prop. 4 (5), 5, 41:(Arcadas) Latio dare terga sequaci,
pursuing, Verg. A. 10, 365:cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
hunting after, eager for it, id. G. 2, 374 Wagn. N. cr. (cf.:cytisum sequitur lasciva capella,
id. E. 2, 64):flammae,
darting, lambent, id. A. 8, 432:hederae,
clinging, winding, Pers. prol. 6:fumi,
piercing, penetrating, Verg. G. 4, 230:Maleae undae,
pursuing, id. A. 5, 193:quae (chelys) saxa sequacia flectens,
Sid. Carm. 16, 3 (for which:saxa sequentia,
Ov. M. 11, 2):oculi,
following, Stat. Th. 3, 500; so Calp. Ecl. 1, 31:ensis,
following speedily, rapidly moving, Val. Fl. 7, 619.—As subst.: sĕquax, ācis, m., an attendant, follower:Bacchi Venerisque,
Manil. 5, 143; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 23; 1, 13.—In partic., of materials, in working, yielding, pliable, ductile, flexible:II.trabes,
Val. Fl. 1, 124:bituminum sequax ac lenta natura,
Plin. 7, 15, 13, § 65:natura cornus,
id. 11, 37, 45, § 127:lentitia salicis ad vincturas,
id. 16, 37, 68, § 174 et saep.— Comp.:nec est alia nunc materia sequacior (vitro),
Plin. 36, 26, 67, § 198:flexibiles quamcumque in partem ducimur a principe, atque ut ita dicam, sequaces sumus,
Plin. Pan. 45, 5.—Trop., following, pursuing:B.naturas hominum varias moresque sequaces,
following them, Lucr. 3, 315:metus hominum curaeque sequaces,
pursuing them, id. 2, 47:scabies sequax malum,
Grat. Cyn. 411.—Following, tractable:imbueret novas artes sensusque sequaces,
Aus. Idyll. 5, 3; so,discipuli,
Pacat. Pan. Theod. 15.—Hence, adv.: sĕquācĭter, of course, consequently, Arn. 2, 49; 2, 75; Aug. Doctr. Christ. 2, 22; id. de Musica, 4, 10. -
2 insectatio
I.Lit.:II.hostis,
Liv. 21, 47, 2.—Trop., a pursuing with words, a censuring, railing at, deriding, insulting: tanta est hominum insolentia et nostri insectatio, Brut. ap. Ep. Cic. Fam. 11, 1, 2:principum,
Liv. 22, 34, 2:studiorum et morum alicujus,
Suet. Gramm. 19:insectationibus petere aliquem,
Tac. A. 2, 55:fortunae,
Quint. 6, 3, 28; 11, 1, 86:quod insectationis genus,
id. 5, 7, 6. -
3 dīversus or dīvorsus
dīversus or dīvorsus adj. with sup. [P. of diverto; dis + verto], turned different ways, opposite, contrary: in diversum iter equi concitati, L.: iter a proposito, Cs.: diversam aciem in duas partīs constituit, with a double front, Cs.: duo (cinguli) maxime inter se diversi (i. e. the two polar circles): procurrentibus in diversa terris, Ta.: auditis diversā valle mugitibus, from opposite quarters, O. — Turned away, apart, separate: diversi pugnabant, separately, Cs.: iam antea diversi audistis, individually, S.: diversi dissipatique in omnīs partīs fugere, Cs.: fuga, L.: diversi consules discedunt, L.: quo diversus abis? away, V.: in locis maxime diversis, very widely separated: regio ab se, remotely, L.: diversissimis locis, L.: diverso itinere, by a side-path, Cs.—As subst n.: ex diverso caeli, from another quarter, V.: ex diverso veniemus, from different directions, V.: diversa sequentes, other pursuits, H.— Remote, fardistant: Aesar, i. e. in a far country, O.: exsilia, V.—Fig., different, diverse, opposite, contrary, conflicting: naturae studia: inter se mala, S.: consilia, Cs.: Est huic diversum vitio vitium prope mains, H.: reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant, pursuing opposite courses, S.: fata duorum, V.: utrum... an... in diversum auctores trahunt, there is a conflict of authorities, L.: a te totus diversus est, dissents entirely: par ingenio, morum diversus, Ta.: iudices per diversa implacabiles, for opposite reasons, Ta.— Unsettled, irresolute, distracted: Metu ac libidine, S.: animi, Ta.: diversi inconstantia volgi, Tb. — Different, unlike, dissimilar, distinct: genera bellorum: filii longissime diversa ratio est: flumina diversa locis, V.: ab his divorsae litterae, S. -
4 īnsectātiō
īnsectātiō ōnis, f [insector], a pursuing, pursuit: hostīs, L.—Fig., a railing at, deriding, abuse: principum, L.: insectationibus petitus, Ta.* * *hostile pursuit; criticism -
5 mora
mora ae, f [1 SMAR-], a delay, procrastination: comitiorum, S.: inter eas moras, S.: rerum: moram praeceptis inferre, defer: moram ad insequendum intulit, Cs.: facere dilectui, L.: facere creditoribus, put off payment: trahere, delay, V.: moliri, cause delay, V.: moram interponere, interpose delay: mora reliquorum, delay in pursuing, Cs.: morā dies extrahens, talking against time, Cs.: Nec mora ullast, quin iam uxorem ducam, I will without delay, T.: Quosque referre mora est, would take too long, O.: Parva mora est sumpsisse, he promptly took, O.: per hunc nullast mora, on his part, T.: in me mora non erit ulla, V.: Nulla mora est, I am ready, O.: sine ullā morā negotium suscipere, at once: moram certaminis hosti exemit, i. e. hastened it on, L.: Molliri morā, with delay, i. e. gradually, O.—In speech, a stop, pause: morae respirationesque.— An obstruction, hinderance, cause of delay: ne morae meis nuptiis egomet siem, hinder, T.: ne in morā illi sis, T.: magnā fluminis morā interpositā, Cs.: restituendae Romanis Capuae mora atque impedimentum es, L.: quae tantae tenuere morae? V.: Rumpe moras, V.—In the phrase, mora temporis, an interval, lapse of time: Longa fuit medii mora temporis, O.: moram temporis quaerere dum, etc., L.* * *delay, hindrance, obstacle; pause -
6 sequāx
sequāx ācis, adj., following, seeking after, pur suing, sequacious: (Arcadas) Latio dare terga sequaci, pursuing, V.: caprae, eager, V.: flammae, lambent, V.: fumi, penetrating, V.* * *sequacis (gen.), sequacior -or -us, sequacissimus -a -um ADJthat follows closely/eagerly; addicted; pliant/tractable, responsive to control -
7 sequax
following, attending, pursuing. -
8 addo
ad-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a. [2. do] (addues for addideris, Paul. ex Fest. p. 27 Müll.), to put, place, lay, etc., a person or thing to another.I.In gen.A.Lit., NEVE AVROM ADDITO, let no gold be put into the grave with the dead, Fragm. of the XII. Tab. in Cic. de Leg. 2, 24: Argus, quem quondam Ioni Juno custodem addidit, Plaut. Aul. 3, 6, 20; so id. Mil. 2, 6, 69:B.adimunt diviti, addunt pauperi,
Ter. Ph. 2, 1, 47:spumantia addit Frena feris,
Verg. A. 5, 818:Pergamaque Iliacamque jugis hanc addidit arcem, i.e. imposuit,
id. ib. 3, 336; Hor. Epod. 8, 10:flammae aquam,
to throw upon, Tib. 2, 4, 42:incendia ramis,
Sil. 7, 161:propiorem Martem,
to bring nearer, id. 5, 442.— With in:uram in ollulas addere,
Varr. R. R. 2, 54, 2:glandem in dolium,
id. ib. 3, 15, 2:eas epistulas in eundem fasciculum velim addas,
Cic. Att. 12, 53:adde manus in vincla meas,
Ov. Am. 1, 7, 1; id. A. A. 2, 672, 30.— Poet.:cum carceribus sese effudere quadrigae, addunt in spatia, i. e. dant se,
Verg. G. 1, 513, v. Heyne and Forb.—Hence,Trop., to bring to, to add to; with dat.:II.pudicitiae hujus vitium me hinc absente'st additum,
Plaut. Am. 2, 2, 179: fletum ingenio muliebri, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 50; also absol.:operam addam sedulo,
Plaut. Cist. 1, 1, 54; so id. Pers. 4, 4, 57: addere animum, or animos, to give courage, make courageous:mihi quidem addit animum,
Ter. Heaut. 3, 2, 31:sed haec sunt in iis libris, quos tu laudando animos mihi addidisti,
Cic. Att. 7, 2, 4; so,animos cum clamore,
Ov. M. 8, 388.—So also:addis mihi alacritatem scribendi,
Cic. Att. 16, 3:verba virtutem non addere,
impart, bestow, Sall. C. 58:severitas dignitatem addiderat,
id. ib. 57:audaciam,
id. J. 94:formidinem,
id. ib. 37:metum,
Tac. H. 1, 62; cf. ib. 76:ex ingenio suo quisque demat vel addat fidem,
id. G. 3:ardorem mentibus,
Verg. A. 9, 184:ductoribus honores,
id. ib. 5, 249; hence, addere alicui calcar, to give one the spur, to spur him on: anticipate atque addite calcar, Varr. ap. Non. 70, 13:vatibus addere calcar,
Hor. Ep. 2, 1, 217 (cf.: admovere calcar Cic. Att. 6, 1, and adhibere calcar, id. Brut. 56).Esp.A.To add to by way of increase, to join or annex to, to augment, with dat. or ad (the most common signif. of this word):2.etiam fides, ei quae accessere, tibi addam dono gratiis,
Plaut. Ep. 3, 4, 37:verbum adde etiam unum,
id. Rud. 4, 3, 68; cf. Ter. And. 5, 2, 19:non satis habes quod tibi dieculam addo?
id. ib. 4, 2, 27; so id. Eun. 1, 1, 33; id. Ph. 1, 1, 8:illud in his rebus non addunt,
Lucr. 3, 900: quaeso ne ad malum hoc addas malum, Caec. ap. Non. 154, 15:addendo deducendoque videre quae reliqui summa fiat,
Cic. Off. 1, 18, 59; so id. de Or. 2, 12 fin.; id. Fam. 15, 20; id Att. 1, 13:acervum efficiunt uno addito grano,
id. Ac. 2, 16, 49:hunc laborem ad cotidiana opera addebant,
Caes. B. C. 3, 49:multas res novas in edictum addidit,
he made essential additions to, Nep. Cat. 2, 3:eaque res multum animis eorum addidit,
Sall. J. 75, 9:addita est alia insuper injuria,
Liv. 2, 2:novas litterarum formas addidit vulgavitque,
Tac. A. 11, 13; cf. ib. 14 al.— Poet.:noctem addens operi,
also the night to the work, Verg. A. 8, 411;ut quantum generi demas, virtutibus addas,
Hor. Ep. 1, 20, 22.— With ad:additum ad caput legis,
Suet. Calig. 40; so Flor. 1, 13, 17.— Poet. with inf.:ille viris pila et ferro circumdare pectus addiderat,
he instructed them in addition, Sil. 8, 550: addere gradum (sc. gradui), to add step to step, i. e. to quicken one's pace:adde gradum, appropera,
Plaut. Tr. 4, 3, 3; so Liv. 3, 27; 26, 9; Plin. Ep. 6, 20; cf. Doed. Syn. 4, 58: addito tempore, in course of time:conjugia sobrinarum diu ignorata addito tempore percrebuisse,
Tac. A. 12, 6; so also: addita aetate, with increased age: in infantia scabunt aures;quod addita aetate non queunt,
as they grow older, Plin. 11, 48, 108, § 260.—Mercant. t. t., to add to one's bidding, to give more: nihil addo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 63, 255.—B.When a new thought is added to what precedes, as an enlargement of it, it is introduced by adde, adde huc, adde quod, and the like (cf. accedo), add to this, add to this the circumstance that, or besides, moreover...:A.adde furorem animi proprium atque oblivia rerum, adde quod in nigras lethargi mergitur undas,
Lucr. 3, 828 sq. (cf. the third verse before: advenit id quod eam de rebus saepe futuris Macerat):adde huc, si placet, unguentarios, saltatores totumque ludum talarium,
Cic. Off. 1, 42, 150:adde hos praeterea casus, etc.,
Hor. S. 2, 8, 71:adde huc populationem agrorum,
Liv. 7, 30: adde quod pubes tibi crescit omnis, Hor. C. 2, 8, 17; id. Ep. 1, 18, 52:adde quod ingenuas didicisse fideliter artes Emollit mores nec sinit esse feros,
Ov. Pont. 2, 9, 49:adde huc quod mercem sine fucis gestat,
Hor. Sat. 1, 2, 83:adde super dictis quod non levius valeat,
id. ib. 2, 7, 78.—So also when several are addressed, as in the speech of Scipic to his soldiers:adde defectionem Italiae, Siciliae, etc.,
Liv. 26, 41, 12.—Also with the acc. and inf.:addebat etiam, se in legem Voconiam juratum contra eam facere non audere,
Cic. Fin. 2, 17, 55;and with an anticipatory dem. pron.: Addit etiam illud, equites non optimos fuisse,
id. Deiot. 8, 24:Addit haec, fortes viros sequi, etc.,
id. Mil. 35, 96 al.: addito as abl. absol. with a subj. clause; with the addition, with this addition (post-Aug.): vocantur patres, addito consultandum super re magna et atroci, with this intimation, that they were to consult, etc., Tac. A. 2, 28:addito ut luna infra terram sit,
Plin. 15, 17, 18, § 62 (cf.:adjuncto ut... haberentur,
Cic. Off. 2, 12).— Hence, addĭtus, a, um, P. a. (addo I.), joined to one as a constant observer; so,Watching or observing in a hostile or troublesome manner: si mihi non praetor siet additus atque agitet me, Lucil. ap. Macr. Sat. 6, 4.—Hence, in gen.,B.Pursuing one incessantly, persecuting:nec Teucris addita Juno Usquam aberit,
Verg. A. 6, 90 Serv. (= adfixa, incumbens, infesta). -
9 adsequor
as-sĕquor ( ads-, Fleck., B. and K., Halm), sĕcūtus (or sĕquutus; v. sequor), 3, v. dep., to follow one in order to come up to him, to pursue.I.A.. In gen. (only ante-class. in the two foll. exs.): ne sequere, adsequere, Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 6, § 73 Müll.:B.Adsequere, retine,
Ter. Phorm. 5, 8, 89.—Far more freq.,Esp., to reach one by pursuing him:II.sequendo pervenire ad aliquem: nec quicquam sequi, quod adsequi non queas,
Cic. Off. 1, 31, 110.—Hence, to overtake, come up with a person or thing (with the idea of active exertion; while consequi designates merely a coming up with, a meeting with a desired object, the attainment of a wish; cf. Doed. Syn. III. p. 147 sq. According to gen. usage, adsequor is found only in prose;but consequor is freq. found in the poets): si es Romae jam me adsequi non potes, sin es in viā, cum eris me adsecutus, coram agemus,
Cic. Att. 3, 5; [p. 178] poët. ap. Cic. Tusc. 1, 39, 94:Pisonem nuntius adsequitur,
Tac. A. 2, 75.—In the histt. also absol.:ut si viā rectā vestigia sequentes īssent, haud dubie adsecuturi fuerint,
Liv. 28, 16:in Bruttios raptim, ne Gracchus adsequeretur, concessit,
id. 24, 20:nondum adsecutā parte suorum,
arrived, id. 33, 8; Tac. H. 3, 60.—Trop.A.To gain, obtain, procure:B.eosdem honorum gradus adsecuti,
Cic. Planc. 25, 60:immortalitatem,
id. ib. 37, 90:omnes magistratus sine repulsā,
id. Pis. 1, 2; so Sall. J. 4, 4:regnum,
Curt. 4, 6 al.:nihil quicquam egregium,
Cic. de Or. 1, 30, 134; id. Verr. 2, 1, 57:quā in re nihil aliud adsequeris, nisi ut, etc.,
id. Rosc. Am. 34, 96:adsecutas virtute, ne, etc.,
Just. 2, 4.—To attain to one in any quality, i. e. to come up to, to equal, match; more freq. in regard to the quality itself, to attain to:III.Sisenna Clitarchum velle imitari videtur: quem si adsequi posset, aliquantum ab optimo tamen abesset,
Cic. Leg. 1, 2 fin.:benevolentiam tuam erga me imitabor, merita non adsequar,
id. Fam. 6, 4 fin.; so id. ib. 1, 4 fin.:qui illorum prudentiam, non dicam adsequi, sed quanta fuerit perspicere possint,
id. Har. Resp. 9, 18:ingenium alicujus aliquā ex parte,
Plin. Ep. 4, 8, 5: ut longitudo aut plenitudo harum multitudinem alterius adsequatur et exaequet, Auct. ad Her. 4, 20.—Transf. to mental objects, to attain to by an effort of the under standing, to comprehend, understand:ut essent, qui cogitationem adsequi possent et voluntatem interpretari,
Cic. Inv. 2, 47, 139:quibus (ratione et intellegentiā) utimur ad eam rem, ut apertis obscura adsequamur,
id. N. D. 3, 15, 38:ut scribas ad me, quid ipse conjecturā adsequare,
id. Att. 7, 13 A fin.:Quis tot ludibria fortunae... aut animo adsequi queat aut oratione complecti?
Curt. 4, 16, 10; Sex. Caecil. ap. Gell. 20, 1, 5:quid istuc sit, videor ferme adsequi,
Gell. 3, 1, 3:visum est et mihi adsecuto omnia a principio diligenter ex ordine tibi scribere,
Vulg. Luc. 1, 3:adsecutus es meam doctrinam,
ib. 2 Tim. 3, 10; ib. 1 Tim. 4, 6.► Pass. acc. to Prisc. p. 791 P., but without an example; in Cic. Verr. 2, 2, 73 fin., instead of the earlier reading, it is better to read, ut haec diligentia nihil eorum investigare, nihil adsequi potuerit; cf. Zumpt ad h. l., and Gronov. Observ. 1, 12, 107; so also B. and K. -
10 assequor
as-sĕquor ( ads-, Fleck., B. and K., Halm), sĕcūtus (or sĕquutus; v. sequor), 3, v. dep., to follow one in order to come up to him, to pursue.I.A.. In gen. (only ante-class. in the two foll. exs.): ne sequere, adsequere, Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 6, § 73 Müll.:B.Adsequere, retine,
Ter. Phorm. 5, 8, 89.—Far more freq.,Esp., to reach one by pursuing him:II.sequendo pervenire ad aliquem: nec quicquam sequi, quod adsequi non queas,
Cic. Off. 1, 31, 110.—Hence, to overtake, come up with a person or thing (with the idea of active exertion; while consequi designates merely a coming up with, a meeting with a desired object, the attainment of a wish; cf. Doed. Syn. III. p. 147 sq. According to gen. usage, adsequor is found only in prose;but consequor is freq. found in the poets): si es Romae jam me adsequi non potes, sin es in viā, cum eris me adsecutus, coram agemus,
Cic. Att. 3, 5; [p. 178] poët. ap. Cic. Tusc. 1, 39, 94:Pisonem nuntius adsequitur,
Tac. A. 2, 75.—In the histt. also absol.:ut si viā rectā vestigia sequentes īssent, haud dubie adsecuturi fuerint,
Liv. 28, 16:in Bruttios raptim, ne Gracchus adsequeretur, concessit,
id. 24, 20:nondum adsecutā parte suorum,
arrived, id. 33, 8; Tac. H. 3, 60.—Trop.A.To gain, obtain, procure:B.eosdem honorum gradus adsecuti,
Cic. Planc. 25, 60:immortalitatem,
id. ib. 37, 90:omnes magistratus sine repulsā,
id. Pis. 1, 2; so Sall. J. 4, 4:regnum,
Curt. 4, 6 al.:nihil quicquam egregium,
Cic. de Or. 1, 30, 134; id. Verr. 2, 1, 57:quā in re nihil aliud adsequeris, nisi ut, etc.,
id. Rosc. Am. 34, 96:adsecutas virtute, ne, etc.,
Just. 2, 4.—To attain to one in any quality, i. e. to come up to, to equal, match; more freq. in regard to the quality itself, to attain to:III.Sisenna Clitarchum velle imitari videtur: quem si adsequi posset, aliquantum ab optimo tamen abesset,
Cic. Leg. 1, 2 fin.:benevolentiam tuam erga me imitabor, merita non adsequar,
id. Fam. 6, 4 fin.; so id. ib. 1, 4 fin.:qui illorum prudentiam, non dicam adsequi, sed quanta fuerit perspicere possint,
id. Har. Resp. 9, 18:ingenium alicujus aliquā ex parte,
Plin. Ep. 4, 8, 5: ut longitudo aut plenitudo harum multitudinem alterius adsequatur et exaequet, Auct. ad Her. 4, 20.—Transf. to mental objects, to attain to by an effort of the under standing, to comprehend, understand:ut essent, qui cogitationem adsequi possent et voluntatem interpretari,
Cic. Inv. 2, 47, 139:quibus (ratione et intellegentiā) utimur ad eam rem, ut apertis obscura adsequamur,
id. N. D. 3, 15, 38:ut scribas ad me, quid ipse conjecturā adsequare,
id. Att. 7, 13 A fin.:Quis tot ludibria fortunae... aut animo adsequi queat aut oratione complecti?
Curt. 4, 16, 10; Sex. Caecil. ap. Gell. 20, 1, 5:quid istuc sit, videor ferme adsequi,
Gell. 3, 1, 3:visum est et mihi adsecuto omnia a principio diligenter ex ordine tibi scribere,
Vulg. Luc. 1, 3:adsecutus es meam doctrinam,
ib. 2 Tim. 3, 10; ib. 1 Tim. 4, 6.► Pass. acc. to Prisc. p. 791 P., but without an example; in Cic. Verr. 2, 2, 73 fin., instead of the earlier reading, it is better to read, ut haec diligentia nihil eorum investigare, nihil adsequi potuerit; cf. Zumpt ad h. l., and Gronov. Observ. 1, 12, 107; so also B. and K. -
11 diverto
dī-verto ( vorto), ti, sum, 3, v. n., to turn or go different ways, to part, separate, turn aside (in the verb. finit. rare; not in the class. per.).I.Lit.A.To turn out of the way; hence, of travellers, to stop, lodge, sojourn:B.qui divertebat in proximo,
Amm. 14, 7, 15:in cenaculum,
Vulg. 4 Reg. 4, 11:ad hominem peccatorem,
to visit, id. Luc. 19, 7 al. —Of a married woman, to leave her husband:II.(uxor) sive diverterit, sive nupta est adhuc,
Dig. 9, 2, 27, § 30; cf.so of divorce: si uxor a legato diverterit,
ib. 5, 1, 42:nullis matrimoniis divertentibus,
Gell. 4, 3. V. also divortium.—Trop., to deviate from each other, to differ:I. A.divortunt mores virgini longe ac lupae,
Plaut. Ep. 3, 3, 22.—Hence, dīversus ( - vorsus), a, um, P. a., turned different ways.Lit.:B.in diversum iter equi concitati,
Liv. 1, 28:fenestrae,
opposite each other, Prop. 1, 3, 31; cf.ripa,
Sil. 1, 264 Drak.:iter a proposito diversum,
Caes. B. C. 1, 69, 1; cf.:diverso ab ea regione itinere,
id. ib. 3, 41, 4:diversis ab flumine regionibus,
id. B. G. 6, 25, 3:diversam aciem constituit,
id. B. C. 1, 40, 5:duo cinguli maxime inter se diversi, i. e. the two polar circles,
Cic. Rep. 6, 20 (13):diversum ad mare dejectus,
Tac. A. 2, 60; cf.:procurrentibus in diversa terris,
id. Agr. 11:in diversum flectere,
Plin. 11, 45, 101, § 248:binas per diversum coassationes substernere,
cross-wise, Plin. 36, 25, 62, § 186.—Trop.1.In gen., different, diverse, opposite, contrary, conflicting (cf.:2.varius, differens, discrepans, multiplex): monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum,
Cic. Cael. 5 fin.; cf.:quis non diversa praesentibus contrariaque expectatis aut speret aut timeat?
Vell. 2, 75, 2:pessuma ac divorsa inter se mala, luxuria atque avaritia,
Sall. C. 5, 8; cf. Liv. 34, 4.—In the sup.:ne illi falsi sunt, qui diversissimas res pariter exspectant, ignaviae voluptatem et praemia virtutis,
Sall. J. 85, 20:diversa sibi ambo consilia capiunt,
Caes. B. C. 3, 30, 1:est huic diversum vitio vitium prope majus,
Hor. Ep. 1, 18, 5; cf. Vell. 2, 80, 2:initio reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant,
pursuing opposite courses, Sall. C. 2, 1:diversi imperatoribus (sc. Scipioni et Mummio) mores, diversa fuerunt studia,
Vell. 1, 13, 3:dividere bona diversis,
Hor. S. 1, 3, 114; cf. id. ib. 1, 1, 3; Vell. 2, 60 fin. et saep.—Of conflicting passions: Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas fuisse credo, prae quo pacto ego divorsus distrahor,
Plaut. Merc. 2, 4, 2.— Comp.:divorsius,
Lucr. 3, 803.—In partic. (like contrarius, II. 2.), inimically opposed, of hostile or opposite opinions, unfriendly, hostile:II. A.certa igitur cum illo, qui a te totus diversus est,
Cic. Ac. 2, 32:regio ab se diversa,
Liv. 32, 38:diversos iterum conjungere amantes,
Prop. 1, 10, 15:acies,
Tac. A. 13, 57; 14, 30:factio,
Suet. Caes. 20; id. Tib. 3 fin.; cf.partes,
id. Caes. 1:diversae partis advocatus,
opposite, id. Gramm. 4:diversi ordiuntur, etc.,
Tac. A. 2, 10:subsellia,
of the opponents, Quint. 11, 3, 133; cf. Tac. Or. 34:minuere invidiam aut in diversum eam transferre,
Quint. 11, 1, 64:defectio Tarentinorum utrum priore anno an hoc facta sit, in diversum auctores trahunt,
are not agreed, Liv. 25, 11 fin.; cf.:nullo in diversum auctore,
Tac. A. 12, 69:consistentis ex diverso patroni,
on the opposite side, Quint. 4, 1, 42:ex diverso,
id. 5, 11, 43; Tac. A. 13, 40; id. H. 4, 16 et saep.;also: e diverso,
Plin. 4, 4, 5, § 9; Just. 30, 4, 6; the latter in Sueton, and the elder Pliny, i. q. contra, on the contrary:sunt qui putent, etc.... Alii e diverso, etc.,
Suet. Caes. 86; cf. id. Aug. 27; id. Dom. 9; Plin. 2, 50, 51, § 135; 5, 9, 10, § 56 al.; cf. Sillig. ad Plin. 14, 2, 4, § 35; Gai. Inst. 2, 16.Lit.: dispennite hominem divorsum et distennite, spread out in opposite directions, i. e. his limbs, Plaut. Mil. 5, 14:B.diversae state,
id. Truc. 4, 3, 14; cf.:diversi pugnabant,
separately, Caes. B. C. 1, 58, 4; so,jam antea diversi audistis,
Sall. C. 20, 5; and:sive juncti unum premant, sive id diversi gerant bellum,
Liv. 10, 25:diversi dissipatique in omnes partes fugere,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf.:ex diversa fuga in unum collecti,
Liv. 42, 8:age diversos et disice corpora ponto,
Verg. A. 1, 70:diversi consules discedunt,
Liv. 10, 33, 10; 22, 56; Nep. Dat. 11, 3 al.; cf.:quo diversus abis?
away, Verg. A. 5, 166; 11, 855:qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,
Cic. Verr. 2, 4, 52 fin.; cf. id. Agr. 2, 32, 87; Liv. 40, 22:in locis disjunctissimis maximeque diversis,
very widely separated, Cic. de Imp. Pomp. 4; so,loca,
id. ib. 16; Caes. B. G. 2, 22, 1 et saep.—Cf. in the sup.:diversissimis locis subeundo ad moenia,
Liv. 4, 22:itinera,
Caes. B. G. 7, 16 fin.; id. B. C. 3, 67, 2:proelium,
fought in different places, Hirt. B. G. 8, 19, 2 et saep.: sunt ea innumerabilia, quae a diversis emebantur, by various people, individuals (as an indefinite term for persons), Cic. Phil. 2, 37. — Poet., i. q. remotus, remote, far-distant:Aesar,
i. e. flowing in another, remote country, Ov. M. 15, 23; cf. Verg. A. 3, 4; 11, 261; 12, 621;708: diverso terrarum distineri,
distance apart, remoteness, Tac. A. 3, 59.—Trop.1.Different, unlike, dissimilar:2.varia et diversa genera et bellorum et hostium,
Cic. de Imp. Pomp. 10 fin.; cf.:variae et diversae et diffusae disputationes,
id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61 fin.:diversa ac dissimilis pars,
id. Inv. 1, 23, 33; cf.:diversa studia in dissimili ratione,
id. Cat. 2, 5:flumina diversa locis,
Verg. G. 4, 367; so Ov. M. 1, 40:oris habitu simili aut diverso,
Quint. 9, 3, 34 al.:ut par ingenio, ita morum diversus,
Tac. A. 14, 19:a proposita ratione diversum,
Cic. Brut. 90; cf.:ab his longe diversae litterae,
Sall. C. 34 fin.; Quint. 4, 1, 9; cf. also id. 2, 10, 7:huic diversa sententia eorum fuit,
id. 3, 6, 32. —Cf. so with dat., Quint. 2, 3, 10; 3, 10, 3 et saep.—With gen.:diversa omnium, quae umquam accidere, civilium armorum facies,
Tac. A. 1, 49:diversa in hac ac supradicta alite quaedam,
Plin. 10, 12, 15, § 32:eruca diversae est, quam lactuca, naturae,
id. 19, 8, 44, § 154.—Divided, fluctuating, hesitating, inconsistent:B.metu ac libidine divorsus agebatur,
Sall. J. 25, 6:qui diversus animi modo numen pavescere, modo, etc.,
Tac. H. 4, 84:diversi fremat inconstantia vulgi,
Tib. 4, 1, 45.— Adv.: dī-verse or dīvorse (acc. to II.), different ways, hither and thither; in different directions (very rarely): corpora prostrata diverse jacebant, scattered, Auct. B. Afr. 40 fin.; so,pauci paulo divorsius conciderant,
Sall. C. 61, 3:multifariam diverseque tendere,
Suet. Galb. 19.—Trop. of the mind:curae meum animum divorse trahunt,
Ter. And. 1, 5, 25:ab eodem de eadem re diverse dicitur,
differently, Cic. Inv. 1, 50:diversissime adfici,
very variously, Suet. Tib. 66:uti verbo ab alicujus sententia diverse,
in a different meaning, Gell. 6, 17, 9. -
12 divorsus
dī-verto ( vorto), ti, sum, 3, v. n., to turn or go different ways, to part, separate, turn aside (in the verb. finit. rare; not in the class. per.).I.Lit.A.To turn out of the way; hence, of travellers, to stop, lodge, sojourn:B.qui divertebat in proximo,
Amm. 14, 7, 15:in cenaculum,
Vulg. 4 Reg. 4, 11:ad hominem peccatorem,
to visit, id. Luc. 19, 7 al. —Of a married woman, to leave her husband:II.(uxor) sive diverterit, sive nupta est adhuc,
Dig. 9, 2, 27, § 30; cf.so of divorce: si uxor a legato diverterit,
ib. 5, 1, 42:nullis matrimoniis divertentibus,
Gell. 4, 3. V. also divortium.—Trop., to deviate from each other, to differ:I. A.divortunt mores virgini longe ac lupae,
Plaut. Ep. 3, 3, 22.—Hence, dīversus ( - vorsus), a, um, P. a., turned different ways.Lit.:B.in diversum iter equi concitati,
Liv. 1, 28:fenestrae,
opposite each other, Prop. 1, 3, 31; cf.ripa,
Sil. 1, 264 Drak.:iter a proposito diversum,
Caes. B. C. 1, 69, 1; cf.:diverso ab ea regione itinere,
id. ib. 3, 41, 4:diversis ab flumine regionibus,
id. B. G. 6, 25, 3:diversam aciem constituit,
id. B. C. 1, 40, 5:duo cinguli maxime inter se diversi, i. e. the two polar circles,
Cic. Rep. 6, 20 (13):diversum ad mare dejectus,
Tac. A. 2, 60; cf.:procurrentibus in diversa terris,
id. Agr. 11:in diversum flectere,
Plin. 11, 45, 101, § 248:binas per diversum coassationes substernere,
cross-wise, Plin. 36, 25, 62, § 186.—Trop.1.In gen., different, diverse, opposite, contrary, conflicting (cf.:2.varius, differens, discrepans, multiplex): monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum,
Cic. Cael. 5 fin.; cf.:quis non diversa praesentibus contrariaque expectatis aut speret aut timeat?
Vell. 2, 75, 2:pessuma ac divorsa inter se mala, luxuria atque avaritia,
Sall. C. 5, 8; cf. Liv. 34, 4.—In the sup.:ne illi falsi sunt, qui diversissimas res pariter exspectant, ignaviae voluptatem et praemia virtutis,
Sall. J. 85, 20:diversa sibi ambo consilia capiunt,
Caes. B. C. 3, 30, 1:est huic diversum vitio vitium prope majus,
Hor. Ep. 1, 18, 5; cf. Vell. 2, 80, 2:initio reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant,
pursuing opposite courses, Sall. C. 2, 1:diversi imperatoribus (sc. Scipioni et Mummio) mores, diversa fuerunt studia,
Vell. 1, 13, 3:dividere bona diversis,
Hor. S. 1, 3, 114; cf. id. ib. 1, 1, 3; Vell. 2, 60 fin. et saep.—Of conflicting passions: Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas fuisse credo, prae quo pacto ego divorsus distrahor,
Plaut. Merc. 2, 4, 2.— Comp.:divorsius,
Lucr. 3, 803.—In partic. (like contrarius, II. 2.), inimically opposed, of hostile or opposite opinions, unfriendly, hostile:II. A.certa igitur cum illo, qui a te totus diversus est,
Cic. Ac. 2, 32:regio ab se diversa,
Liv. 32, 38:diversos iterum conjungere amantes,
Prop. 1, 10, 15:acies,
Tac. A. 13, 57; 14, 30:factio,
Suet. Caes. 20; id. Tib. 3 fin.; cf.partes,
id. Caes. 1:diversae partis advocatus,
opposite, id. Gramm. 4:diversi ordiuntur, etc.,
Tac. A. 2, 10:subsellia,
of the opponents, Quint. 11, 3, 133; cf. Tac. Or. 34:minuere invidiam aut in diversum eam transferre,
Quint. 11, 1, 64:defectio Tarentinorum utrum priore anno an hoc facta sit, in diversum auctores trahunt,
are not agreed, Liv. 25, 11 fin.; cf.:nullo in diversum auctore,
Tac. A. 12, 69:consistentis ex diverso patroni,
on the opposite side, Quint. 4, 1, 42:ex diverso,
id. 5, 11, 43; Tac. A. 13, 40; id. H. 4, 16 et saep.;also: e diverso,
Plin. 4, 4, 5, § 9; Just. 30, 4, 6; the latter in Sueton, and the elder Pliny, i. q. contra, on the contrary:sunt qui putent, etc.... Alii e diverso, etc.,
Suet. Caes. 86; cf. id. Aug. 27; id. Dom. 9; Plin. 2, 50, 51, § 135; 5, 9, 10, § 56 al.; cf. Sillig. ad Plin. 14, 2, 4, § 35; Gai. Inst. 2, 16.Lit.: dispennite hominem divorsum et distennite, spread out in opposite directions, i. e. his limbs, Plaut. Mil. 5, 14:B.diversae state,
id. Truc. 4, 3, 14; cf.:diversi pugnabant,
separately, Caes. B. C. 1, 58, 4; so,jam antea diversi audistis,
Sall. C. 20, 5; and:sive juncti unum premant, sive id diversi gerant bellum,
Liv. 10, 25:diversi dissipatique in omnes partes fugere,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf.:ex diversa fuga in unum collecti,
Liv. 42, 8:age diversos et disice corpora ponto,
Verg. A. 1, 70:diversi consules discedunt,
Liv. 10, 33, 10; 22, 56; Nep. Dat. 11, 3 al.; cf.:quo diversus abis?
away, Verg. A. 5, 166; 11, 855:qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,
Cic. Verr. 2, 4, 52 fin.; cf. id. Agr. 2, 32, 87; Liv. 40, 22:in locis disjunctissimis maximeque diversis,
very widely separated, Cic. de Imp. Pomp. 4; so,loca,
id. ib. 16; Caes. B. G. 2, 22, 1 et saep.—Cf. in the sup.:diversissimis locis subeundo ad moenia,
Liv. 4, 22:itinera,
Caes. B. G. 7, 16 fin.; id. B. C. 3, 67, 2:proelium,
fought in different places, Hirt. B. G. 8, 19, 2 et saep.: sunt ea innumerabilia, quae a diversis emebantur, by various people, individuals (as an indefinite term for persons), Cic. Phil. 2, 37. — Poet., i. q. remotus, remote, far-distant:Aesar,
i. e. flowing in another, remote country, Ov. M. 15, 23; cf. Verg. A. 3, 4; 11, 261; 12, 621;708: diverso terrarum distineri,
distance apart, remoteness, Tac. A. 3, 59.—Trop.1.Different, unlike, dissimilar:2.varia et diversa genera et bellorum et hostium,
Cic. de Imp. Pomp. 10 fin.; cf.:variae et diversae et diffusae disputationes,
id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61 fin.:diversa ac dissimilis pars,
id. Inv. 1, 23, 33; cf.:diversa studia in dissimili ratione,
id. Cat. 2, 5:flumina diversa locis,
Verg. G. 4, 367; so Ov. M. 1, 40:oris habitu simili aut diverso,
Quint. 9, 3, 34 al.:ut par ingenio, ita morum diversus,
Tac. A. 14, 19:a proposita ratione diversum,
Cic. Brut. 90; cf.:ab his longe diversae litterae,
Sall. C. 34 fin.; Quint. 4, 1, 9; cf. also id. 2, 10, 7:huic diversa sententia eorum fuit,
id. 3, 6, 32. —Cf. so with dat., Quint. 2, 3, 10; 3, 10, 3 et saep.—With gen.:diversa omnium, quae umquam accidere, civilium armorum facies,
Tac. A. 1, 49:diversa in hac ac supradicta alite quaedam,
Plin. 10, 12, 15, § 32:eruca diversae est, quam lactuca, naturae,
id. 19, 8, 44, § 154.—Divided, fluctuating, hesitating, inconsistent:B.metu ac libidine divorsus agebatur,
Sall. J. 25, 6:qui diversus animi modo numen pavescere, modo, etc.,
Tac. H. 4, 84:diversi fremat inconstantia vulgi,
Tib. 4, 1, 45.— Adv.: dī-verse or dīvorse (acc. to II.), different ways, hither and thither; in different directions (very rarely): corpora prostrata diverse jacebant, scattered, Auct. B. Afr. 40 fin.; so,pauci paulo divorsius conciderant,
Sall. C. 61, 3:multifariam diverseque tendere,
Suet. Galb. 19.—Trop. of the mind:curae meum animum divorse trahunt,
Ter. And. 1, 5, 25:ab eodem de eadem re diverse dicitur,
differently, Cic. Inv. 1, 50:diversissime adfici,
very variously, Suet. Tib. 66:uti verbo ab alicujus sententia diverse,
in a different meaning, Gell. 6, 17, 9. -
13 insecutio
insĕcūtĭo, ōnis, f. [insequor], a pursuing:incerta,
App. M. 8, p. 208, 23. -
14 persecutio
I.Lit.:II.bestiae,
Dig. 41, 1, 44; so ib. 41, 1, 4; App. M. 4, p. 155, 1:pluviis persecutionem passi,
Vulg. Sap. 16, 16; 11, 21.—Transf.A. B.A persecution, esp. of Christians, Tert. Spect. 27:C.De Fuga in Persecutione,
the title of a treatise by Tertullian, Vulg. Matt. 5, 10 et saep.— -
15 persequax
per-sĕquax, ācis, adj., eagerly pursuing (post-class.):in reatu pervestigando,
Sid. Ep. 4, 9 (but in App. Flor. n. 23, p. 366, 5, or de Deo Soc. prol. p. 108, Hild. reads oculis perspicax). -
16 sectatio
sectātĭo, ōnis, f. [2. sector], a pursuing or striving after:malorum,
Vulg. Prov. 11, 19; trop., emulation:boni,
Tert. ad Uxor. 1, 6 fin. -
17 secutor
I.In gen., an attendant (post-class.):II.acerrimum relinquens uxori secutorem,
App. M. 9, p. 224, 41; 4, p. 148, 17:TRIBVNI,
Inscr. Orell. 3516 and 3517.—As an appellation of Mars (with Comes), App. M. 7, p. 192, 30. —In partic., a pursuer, a kind of light-armed gladiator who fought with the retiarii (pursuing them), Juv. 8, 210 (et Schol. ad loc.); Inscr. Orell. 2571; 2572; 2583; Suet. Calig. 30; cf. Isid. Orig. 18, 55; and Friedlaender in Neues Rhein. Mus. 10, p. 585. -
18 sequutor
I.In gen., an attendant (post-class.):II.acerrimum relinquens uxori secutorem,
App. M. 9, p. 224, 41; 4, p. 148, 17:TRIBVNI,
Inscr. Orell. 3516 and 3517.—As an appellation of Mars (with Comes), App. M. 7, p. 192, 30. —In partic., a pursuer, a kind of light-armed gladiator who fought with the retiarii (pursuing them), Juv. 8, 210 (et Schol. ad loc.); Inscr. Orell. 2571; 2572; 2583; Suet. Calig. 30; cf. Isid. Orig. 18, 55; and Friedlaender in Neues Rhein. Mus. 10, p. 585.
См. также в других словарях:
pursuing — adjective following in order to overtake or capture or as accompaniment to such pursuit (Freq. 2) the fox fled from the pursuing hounds listened for the hounds pursuing bark • Similar to: ↑following * * * pursuˈing noun and adjective • • • … Useful english dictionary
Pursuing — Pursue Pur*sue , v. t. [imp. & p. p. {Pursued}; p. pr. & vb. n. {Pursuing}.] [OE. pursuen, porsuen, OF. porsivre, poursuivre, poursuir, F. poursuivre, fr. L. prosequi; pro forward + sequi to follow. See {Sue}, and cf. {Prosecute}, {Pursuivant}.]… … The Collaborative International Dictionary of English
pursuing predator — a fish that actively searches for and pursues prey. See also ambush predator and tracking predator … Dictionary of ichthyology
pursuing — I (Roget s IV) modif. Syn. out for, out to, in pursuance of, in the market for, on the lookout for. II (Roget s Thesaurus II) noun An attempting to accomplish or attain: pursuit, quest, search. See SEEK … English dictionary for students
pursuing — pur·sue || pÉ™r suË /pÉ™ sju v. chase after, follow; aspire to, strive for; continue, carry on; persist in, work at … English contemporary dictionary
pursuing — usurping … Anagrams dictionary
act of pursuing — index course Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
POINT — Pursuing Our Italian Names Together (Miscellaneous » Funnies) * Paraplegics On Independent Nature Trips (Community » Non Profit Organizations) * Prison Officers Informing Neighborhood Teens (Community » Law) … Abbreviations dictionary
usurping — pursuing … Anagrams dictionary
carrying on business — Pursuing a particular occupation on a continuous and substantial basis. There need not be a physical or visible business entity as such … Business law dictionary
following trust fund or property — Pursuing property wrongfully converted by a fiduciary for the purpose of compelling restitution to the beneficiary, such pursuit encompassing a following through all changes in state and form, so long as such property, its product, or its… … Ballentine's law dictionary